Niet helemaal het seizoen zoals ik me had voorgesteld, helemaal niet zelfs! Gaande weg heb ik u op de hoogte gehouden over het verloop, dus daar is het meeste wel over gezegd. Door mijn blessure heb ik te weinig gespeeld om een goed beeld te krijgen waar ik nu sta in de wereld die profgolf heet. Ik heb geen ranking om mijn status voor het volgende seizoen te behouden of liever nog te verbeteren. Ook was er dit jaar geen Q-school om via dat toernooi een startbewijs voor de Challenge Tour of hoger te bemachtigen. Normaal gesproken krijgen spelers die een seizoen dusdanig lang geblesseerd zijn geweest een medical exemption. Dit geldt voor mijn kaart op de Alps Tour wel maar de Pro Golf tour kent deze regel niet. Dit hield in dat ik voor de Pro golf tour opnieuw de q-school moest spelen. Dat heeft plaatsgevonden op 5 en 6 oktober. De top 10 krijgt dan de beste categorie voor het aankomende seizoen. Ik speelde twee prima rondes (-1 en -6) en eindig daarmee op T2. Mijn kaart voor volgend jaar is daarmee dus safe. Het deelnemers veld was niet een erg sterk veld, maar de scores vertellen wel dat ik in steeds verder op mijn niveau aan het komen ben!
Als laatste event stond alleen nog de finale van The Dutch Futures op het programma. Hier heb ik kunnen bevestigen dat ik weer op de goede weg zit na mijn blessure. Met rondes 69, 69, 70, en 69 doe ik mee voor de overwinning, maar door een startgrid, zoals we die ook kennen bij de FedEx tour, moet ik de eerste plaats overlaten aan Lars van Meijel. Ik ben heel erg blij met de stijgende lijn die ik te pakken heb en dat geeft weer vertrouwen voor seizoen 2022.
Mijn planning voor de winter is nog niet helemaal definitief, maar waarschijnlijk ga ik een paar toernooien spelen in Portugal, in de maanden november en januari.
In december is de kans heel groot dat ik met mijn coach Paul Looijmans naar Florida ga om weer te gaan trainen bij Mike Bender.